قسط ۷۰ میلیونی نهضت ملی مسکن/ متقاضیان باید تاوان بانک ها را بدهند؟

به گزارش ساختمان آنلاین\xa0به نقل از\xa0خبرآنلاین، نهضت ملی مسکن، که به ،وان یکی از بزرگ ترین طرح های مسکن در تاریخ ایران به شمار می آید، از ابتدا با چالش های بزرگی روبرو بود. تامین مالی پروژه ها از سوی بانک های عامل و همچنین آورده های متقاضیان از مهم ترین ارکان این طرح بود که در ابتدا به نظر می رسید می تواند راهگشای حل بحران مسکن در کشور باشد. اما در عمل، ضعف های موجود در روندهای اجرایی و به ویژه عدم همراهی بانک ها، باعث شده که این طرح نه تنها نتایج مطلوب را به همراه نداشته باشد، بلکه فشار سنگینی را بر دوش متقاضیان بی پناه آن بگذارد.

با شروع ،ت سیزدهم، امیدهایی برای تسریع پروژه ها و تسهیل روندها به وجود آمد. بسیاری از متقاضی، که از ،ت قبلی در طرح نهضت ملی مسکن ثبت نام کرده بودند، از تیم جدید اجرایی انتظار داشتند که با سرعت بیشتری به این طرح توجه کند. اما آنچه مشاهده شد، ادامه روند کم کاری بانک ها در تامین تسهیلات بود.

طبق آمار رسمی بانک مرکزی،\xa0در هشت ماهه اول سال جاری، ۱۴ بانک حتی یک ریال هم به ،وان تسهیلات ساخت مسکن پرداخت ن،د. این\xa0بی توجهی و بی انگیزگی سیستم بانکی در حمایت از نهضت ملی مسکن، عملاً باعث شده که پروژه ها در وضعیت رکود نسبی باقی بمانند و تنها متقاضیان با پرداخت آورده های مالی خود، به پیشرفت های اندک پروژه ها کمک کنند.

شوک جدید به متقاضیان در شرایط اقتصادی دشوار

در جدیدترین اقدام،\xa0متقاضیان نهضت ملی مسکن\xa0با\xa0پیامکی\xa0از اداره کل راه و شهرسازی استان تهران مواجه شدند که در آن اعلام شده بود تا تاریخ ۳۰ دی ۱۴۰۳، باید\xa0مبلغ ۷۰ میلیون تومان به ،وان ،ط پرداخت کنند. رقمی که به ویژه برای افرادی که به سختی توانسته بودند ،ط قبلی (مهرماه) ۵۰ میلیون توم، را تأمین کنند، شوک بزرگی به شمار می آید. این تغییر ناگه، در مبلغ ،ط، در شرایطی که قدرت ،ید مردم کاهش یافته و بسیاری از کارمندان و افراد با درآمد متوسط از بحران معیشتی رنج می برند، انتقادات زیادی را به همراه داشته است.

در پاسخ به اعتراضات و گلایه های مردم، عبدا،ضا غفوری، معاون مسکن و ساختمان اداره کل راه و شهرسازی استان تهران، توضیحاتی ارائه داد. وی با اشاره به\xa0تأخیرها و مشکلات ناشی از عدم همراهی بانک ها در پرداخت تسهیلات به پروژه نهضت ملی مسکن، اظهار کرد: در نیمه اول سال جاری، پروژه ها با رکود نسبی روبرو شد و تنها از طریق سهم آورده متقاضی پیشرفت فیزیکی کمی حاصل شد.\xa0دلیل افزایش مبلغ سهم آورده در این بازه زم، صرفاً جبران این عقب افتادگی است.

غفوری در ادامه توضیح داد که با تعریف یک برنامه زمانبندی جبر،، قرار بر این شد که عقب افتادگی ها جبران شود و با همراهی بانک ها، پروژه ها به سرعت پیش بروند.

اما سوالی که همچنان بی جواب باقی می ماند این است که\xa0چرا این عقب افتادگی ها از همان ابتدا پیش بینی و مدیریت نشد؟\xa0چرا مسئولان و بانک ها که در این پروژه ها به ،وان بازیگران اصلی تامین مالی معرفی شده اند، نتوانستند پیش از ایجاد چنین وضعیتی، راهکارهایی برای رفع مشکلات مالی و تأمین به موقع تسهیلات پیدا کنند؟ واقعیت این است که این مشکلات نه تنها بر دوش متقاضیان مسکن سنگینی می کند بلکه مسئولیت اصلی حل بحران نیز بر عهده بانک ها و نهادهای مرتبط است.

چرا بانک ها به وظایف خود عمل نمی کنند؟

پاسخگویی به این سوال، یک امر ضروری است. چرا بانک ها در تامین مالی نهضت ملی مسکن کم کاری می کنند؟ به نظر می رسد\xa0برخی از بانک ها ترجیح می دهند منابع مالی خود را به جای کمک به پروژه های مسکن، صرف شرکت های تابعه خود کنند و در نتیجه، از حمایت واقعی از این طرح ها امتناع می کنند. حتی جریمه های مالیاتی نیز نتوانسته اند انگیزه ای برای این بانک ها فراهم کنند تا از ظرفیت های خود برای کمک به پروژه نهضت ملی مسکن بهره برداری کنند.

چنین عدم همکاری های بانکی، فشار مضاعفی به متقاضیان وارد می کند، به ویژه در شرایطی که کشور با مشکلات اقتصادی و تورم بالا دست به گریبان است. این\xa0کم کاری ها نه تنها باعث رکود پروژه ها می شود، بلکه در نهایت به ضرر مردم خواهد بود که باید هزینه های جبران عقب افتادگی ها را بپردازند.

در نهایت، سوال اصلی که باید از مسئولان پرسیده شود، این است که چرا پروژه نهضت ملی مسکن به جای اینکه راه گشای حل مشکل مسکن در کشور باشد، تبدیل به چالشی دیگر برای مردم شده است؟ تصمیمات ناگه، و افزایش مبلغ ا،اط در کنار کم کاری بانک ها، تنها به نارضایتی بیشتر و افزایش فشار بر دوش اقشار کم درآمد و مستضعف جامعه منجر می شود.

باید از سیاستگذاران در و، راه و شهرسازی و بانک مرکزی پرسید که آیا برایشان وضعیت اقتصادی مردم و متقاضیان مسکن اهمیت دارد یا صرفاً بر اساس برنامه ریزی های اجرایی خود، مردم را در یک بن بست اقتصادی قرار داده اند؟

اگر مسئولان در کوتاه مدت راهکارهای جدی و عملی برای حل این مشکلات ارائه ندهند، نهضت ملی مسکن به جای کمک به خانه دار شدن مردم، ممکن است تبدیل به یکی از بحران های اقتصادی شود.